Tiemke Gauderis
English below
Het werk van Tiemke Gauderis ontstaat uit de bewuste perceptie van de ruimtelijke omgeving rondom haar. Dit is voor haar een blijvende fascinatie, want alles wat we zien wordt beïnvloed door eerdere ervaringen.
Ze vermaalt verzamelde stukjes realiteit in een reeks van handelingen en denkstappen. Ze voegt subtiel zaken toe of ze laat dingen weg, ze verknipt, vervormt, verdubbelt of draait alles om. De formaten worden aangepast zodat de vorm en de inhoud beter resoneren. Doorheen haar proces van toegewijde handenarbeid streeft ze naar een intense tijd- en ruimtebeleving van het beeld, waarbij reële en imaginaire ruimtes in elkaar transformeren. De verschillende lagen houtskool in de tekening roepen een soort van schemerwereld op.
Met een subtiel spel tussen herkenning en bevreemding, dagdagelijksheid en abstractie en het balanceren tussen twee- en driedimensionaliteit, probeert ze voor de toeschouwer de ruimtelijkheid te verruimen, zowel in het werk zelf als in de interpretatie ervan. Ze nodigt de toeschouwer uit tot beter kijken, als een deelname aan haar ‘work in progress’.
The work of Tiemke Gauderis arises from the conscious perception of the spatial environment around her. For her, this is a lasting fascination, because everything we see is always influenced by previous experiences.
She grinds collected pieces of reality in a series of actions and thinking steps. Subtly adding things or leaving things out, she cuts, distorts, doubles or turns everything around. The formats are adjusted so that the form and content resonate better. Throughout her process of dedicated manual labor, she strives for an intense perception of time and space in the image, with real and imaginary spaces transforming into each other. Layers upon layers of charcoal evoke a sort of twilight world.
With a subtle play between recognition and alienation, day-to-dayness and abstraction and balancing between two and three dimensions, she tries to widen the spatiality for the viewer, both in the work itself and in its interpretation. She invites the viewer to look better, as a participation in her "work in progress".