Karel Noyez
Karel Noyez (Izegem, 1974) laat zich nog het best omschrijven als verzamelaar.
Een leven lang van nieuwsgierig kijken naar de werkelijkheid leverde een bonte verzameling indrukken, beelden en referenties op.
In trekken van zijn vertrouwde malachietgroene Caran D’ache ontstaan zijn tekeningen
vaak vanuit een centraal rustpunt.
Poëtische taferelen van minzame vrouwen die lezen, slapen, zonnen, baden. Vergezeld van hun boeken of hun vermaarde kat.
Contrasterend met deze onverstoorbare composities worden we overstelpt met patronen en
motieven uit de meest uiteenlopende hoeken van de wereld. Inspiratie voor deze rijkgeschakeerde vlakken moet men werkelijk overal gaan zoeken. De liefde voor de renaissanceschilderkunst, patronen van Indisch textiel, middeleeuwse sculptuur, religieuze symboliek, Zuid-Amerikaanse volkskunst, oud behangpapier tot zelfs de planten in zijn tuin.
Deze zwerftocht door onze eeuwenoude beeldcultuur is een ode aan het verleden en
leidt tegelijk tot een frisse combinatie van tradities die elkaar onverwacht ontmoeten.
